Ogrzewanie

Ogrzewanie podłogowe i ścienne

Tradycyjne systemy grzewcze, choć spełniają swoje zadanie i podnoszą temperaturę w pomieszczeniach do oczekiwanego poziomu, nie gwarantują pełnego komfortu cieplnego, ani nie są wolne od niedogodności i mankamentów, takich jak unoszenie się w powietrzu kurzu i pyłów spowodowane konwekcją, osadzanie się kurzu na powierzchniach grzejników, czy wysuszanie powietrza. Alternatywą dla ogrzewania tradycyjnego jest ogrzewanie płaszczyznowe, którego największą zaletą są niepodważalne oszczędności energetyczne oraz przyjazny rozkład ciepła w pomieszczeniach, zgodny z potrzebami fizjologicznymi człowieka.

Ogrzewanie płaszczyznowe dzielimy na ogrzewanie sufitowe, ogrzewanie podłogowe i ścienne – my zajmiemy się tylko dwoma ostatnimi, jako najprostszymi w montażu i dającymi najwięcej korzyści.

Ogrzewanie podłogowe występuje jako ogrzewanie elektryczne lub wodne. W przypadku ogrzewania elektrycznego elementem grzejnym są maty grzewcze lub przewód grzejny, które montuje się pod warstwą wykończeniową podłogi. Jest to zatem dosyć szybki, prosty i stosunkowo tani sposób na ogrzewanie podłogowe. Tu jednak zalety się kończą. Wysokie koszty energii elektrycznej powodują, iż koszt pozyskania tej samej ilości energii cieplnej jest w przypadku ogrzewania elektrycznego nawet pięciokrotnie wyższy niż w ogrzewaniu wodnym. Dlatego też ogrzewanie elektryczne poleca się jedynie jako uzupełnienie ogrzewania tradycyjnego w łazienkach lub jako ogrzewanie wejścia do domu czy podjazdu.
Znacznie tańsze w eksploatacji od elektrycznego ogrzewania podłogowego, ale również w pewnym stopniu od tradycyjnego ogrzewania grzejnikowego, jest ogrzewanie podłogowe wodne, wykorzystujące jako źródło ciepła wodę przygotowaną do tego celu w kotle gazowym kondensacyjnym lub pompie ciepła.

Wodne ogrzewanie podłogowe

Wodne ogrzewanie podłogowe to nowoczesny system ogrzewania niskotemperaturowego. Charakterystyczny jest dla niego sposób emisji ciepła: w ponad 70% ciepło dostarczane jest poprzez promieniowanie całą powierzchnią podłogi, a jedynie w ok. 30% za sprawą konwekcji.
Takie rozwiązanie grzewcze, dzięki równomiernemu rozchodzeniu się ciepła w pomieszczeniu, od podłogi do sufitu, zapewnia profil temperatury najbardziej zbliżony do idealnego profilu teoretycznego – przyjemne ciepło na poziomie podłogi i w strefie przebywania ludzi oraz delikatny spadek temperatury w wyższych warstwach.

Ogrzewanie podłogowe i ścienne
Rys. 1.: Profil temperatury dla różnych typów ogrzewania

Elementem grzewczym w przypadku systemów ogrzewania podłogowego jest cała powierzchnia podłogi,
a nie tylko powierzchnia grzejnika. Daje to szybsze i wyraźniejsze odczucie komfortu cieplnego użytkowników i powoduje, że temperatura w pomieszczeniu może zostać obniżona nawet o 2-3oC
w stosunku do temperatury w pomieszczeniach z tradycyjnymi typami instalacji grzewczych.

Zalety ogrzewania podłogowego:

 

  • profil temperatury najbardziej zbliżony do profilu idealnego
  • komfortowy rozkład temperatury w pomieszczeniu
  • niższa temperatura pracy instalacji, wynosząca od 35oC do 50oC (tradycyjne instalacje z grzejnikami wymagają parametrów na zasilaniu min. 55oC – 60oC do nawet 80oC – 90oC)
  • znaczne oszczędności energii w stosunku do ogrzewania tradycyjnego – od ok. 10% do nawet 20%
  • duża akumulacyjność cieplna
  • zachowanie stałej średniej temperatury w pomieszczeniach – ważne szczególnie dla osób wrażliwych
    na wahania temperatur, alergików, dzieci, a także roślin
  • brak unoszenia się kurzu – wynik ograniczenia ruchów powietrza za sprawą braku konwekcji
  • brak klasycznych grzejników, w okolicach których gromadzi się kurz
  • brak widocznych elementów grzejnych w pomieszczeniu (instalacja jest w całości schowana pod podłogą) -możliwość dowolnej aranżacji wnętrza oraz pełnego, ekonomicznego wykorzystania dostępnej powierzchni
  • ograniczenie wysuszania powietrza
  • możliwość zastosowania w każdym pomieszczeniu – w tym także w sypialni
  • lepsze wytłumienie akustyczne – zwiększona warstwa izolacyjna podłogi
  • możliwość zastosowania jako podstawowego systemu ogrzewania lub uzupełniającego, w połączeniu np. z tradycyjną instalacją centralnego ogrzewania
  • możliwość współpracy niemal z każdego typu urządzeniami grzewczymi, w tym także z niekonwencjonalnymi, ekologicznymi czy energooszczędnymi źródłami ciepła (kotły kondensacyjne, kolektory słoneczne i pompy ciepła)
  • niezawodność i bezobsługowe działanie przez wiele lat – o ile instalacja została właściwie wykonana i jest poprawnie eksploatowana
  • koszt materiałów użytych do wykonania ogrzewania podłogowego dla domu porównywalny do kosztów wykonania tradycyjnej instalacji grzejnikowej
  •  

Minusy ogrzewania podłogowego:

  •  trudniejsze wykonanie – konieczność wykonania dokładnego projektu, zatrudnienia fachowców oraz wykorzystania dobrej jakości, sprawdzonych materiałów
    problem z ułożeniem w pomieszczeniach już zamieszkałych i zagospodarowanych – istnieje konieczność wykonania wielu prac dodatkowych, a nawet generalnego remontu
  • znaczna bezwładność cieplna, czyli trudniejsza i mało precyzyjna regulacja w przypadku ogrzewania wodnego, którego powierzchnia wolno się nagrzewa i powoli stygnie; beton, w którym zatopione są rury, nawet po odcięciu dopływu wody do instalacji przed długi czas pozostaje ciepły
  • konieczność wyboru materiału, z którego wykonana jest podłoga, o dobrym przewodnictwie cieplnym; zaleca się stosowanie kamieni naturalnych (granit, marmur itp.), płytek ceramicznych, gresów bądź parkietów lub desek trójwarstwowych przystosowanych do tego typu ogrzewania o grubości do 10 mm (średnia wilgotność parkietu nie powinna być większa niż 8 % ± 2 %)
  • w przypadku wykorzystania na pokrycie podłogi paneli, elastycznych wykładzin z tworzywa lub wykładzin dywanowych, konieczność posiadania dopuszczenia producenta do zastosowania na ogrzewaniu podłogowym, pod względem wydzielania się substancji szkodliwych przy podwyższonej temperaturze użytkowania
  • ograniczenia w umeblowaniu – ze względu na ograniczone zdolności przewodzenia konieczność unikania materiałów izolujących i przedmiotów o dużych powierzchniach (dywanów, wykładzin, mebli stojących bezpośrednio na podłodze, bez podwyższających nóżek)
  •  konieczność zastosowania dodatkowego ogrzewania w pomieszczeniach o dużych stratach ciepła
    (powyżej 80 W/m2) lub o ograniczonej powierzchni ogrzewania ze względu na ograniczenie wydajności cieplnej

Konstrukcja podłogi w ogrzewaniu podłogowym

W przypadku ogrzewania podłogowego płaszczyzną grzejną jest podłoga. Układana jest ona na poziomej konstrukcji i składa się z następujących warstw:

  •  warstwy izolacji cieplnej,
  • warstwy izolacji przeciwwilgociowej,
  • płyt grzejnych z rurami,
  • posadzki (jastrych wykonany w technologii mokrej bądź suchej).
  •  

Ogrzewanie podłogowe i ścienne
Rys. 2.: Przekrój ogrzewania podłogowego dla pomieszczenia*


Ogrzewanie ścienne

Ścienne ogrzewanie, podobnie jak ogrzewanie podłogowe, zaliczane jest do tzw. ogrzewań płaszczyznowych.  Ogrzewanie ścienne może w całości pokrywać zapotrzebowanie ciepła dla domu, może też współpracować z ogrzewaniem podłogowym. Oba typy instalacji mogą być zasilane ze wspólnego rozdzielacza.
Cechą charakterystyczną systemów ogrzewania ściennego jest możliwość uzyskania tzw. komfortu cieplnego przy temperaturze powietrza w pomieszczeniu na poziomie 16°C-18°C. O komforcie cieplnym mówimy zwykle wtedy, gdy w pomieszczeniu o odczuwalnej temperaturze 20oC, nieruchomym powietrzu i normalnej wilgotności względnej, dorosły człowiek, normalnie ubrany i wykonujący lekką pracę nie odczuwa żadnego wrażenia cieplnego. Ten typ instalacji pozwala na obniżenie tego progu temperatur nawet o 4oC. Znajdujący się poniżej wykres Königa pokazuje, że względnie niskie temperatury powietrza mogą być rekompensowane przez promieniowanie cieplne ze ścian, co gwarantuje strefę przyjemnego komfortu cieplnego.

Ogrzewanie podłogowe i ścienne
Rys. 3.: Wykres Königa


Zalety ogrzewania ściennego:

 

  • równomierny rozkład pionowy temperatur w pomieszczeniu
  •  większość ciepła (70-90%) emitowana na zasadzie promieniowania, na zasadzie konwekcji
    tylko 10-30%
  •  temperatura powietrza w pomieszczeniu (16°C-18°C) wystarczająca dla uzyskania komfortu
    cieplnego
  •  niewielka konwekcja, brak dużych ruchów powietrza – ograniczenie unoszenie się kurzu,
  • stała wilgotność i jonizacja powietrza w pomieszczeniu
  •  znaczne oszczędności energii w stosunku do ogrzewania tradycyjnego, przekładające się na
    korzyści finansowe – podobnie jak w ogrzewaniu podłogowym niższa temperatura pracy instalacji
    (25°C do 45°C) oraz nagrzewanie całopowierzchniowe (grzejnikiem jest cała ściana)
  • możliwość zastosowania wyższej temperatury zasilania niż w ogrzewaniu podłogowym i uzyskania większej wydajności cieplnej z 1m2 powierzchni -temperatura powierzchni ściany może wynosić
    maksymalnie 35°C
  •  brak widocznych elementów grzejnych w pomieszczeniu – podobnie jak w ogrzewaniu podłogowym,
  • brak ograniczeń w zakresie aranżacji podłogi – w przeciwieństwie do ogrzewania
    podłogowego można stosować dywany
  • możliwość zastosowania na powierzchniach skosów poddasza
  • ograniczenie bezwładności cieplnej oraz ułatwienie precyzyjnej i szybszej regulacji temperatury
    w pomieszczeniu – za sprawą mniejszej grubości przykrycia rur tynkiem niż w przypadku ogrzewania
    podłogowego (jedynie ok. 1,5 cm)

Minusy ogrzewania ściennego:

 

  •  ograniczenia w umeblowaniu – ściana z instalacją nie może być zasłonięta wysokimi meblami lub zasłonami; niskie meble (np. komody) powinny być odsunięte od ściany min. 5 cm.
Ogrzewanie podłogowe i ścienne
Rys. 4.: Schemat ogrzewania ściennego*


Wskazówki wykonawcze:

 

  •  ogrzewanie ścienne przeważnie wykonuje się w systemie „na mokro”, umieszczając wężownice
    w warstwie tynku
  • zaleca się wykorzystanie tynków gipsowo-wapiennych o małej wydłużalności cieplnej
  •  tynki cementowe należy układać dwuwarstwowo: pierwsza warstwa powinna mieć grubość około 20 mm i powinna przykryć elementy grzewcze; w tynk następnie wciska się siatkę z tworzywa lub włókna szklanego (oczka nie mogą być mniejsze niż 7×7 mm), którą pokrywa się warstwą tynku o grubości 10÷15 mm; warstwa tynku wraz z rurami ma ok. 40 mm
  • tynki gipsowe należy układać jednowarstwowo, przykrywając rury grzejne na wysokość co najmniej 10 mm
  • ogrzewanie ścienne zazwyczaj umieszcza się w ścianach zewnętrznych; dla ścian o współczynniku przenikania U≤0,4 W/m2 oraz na ścianach wewnętrznych można nie stosować dodatkowej izolacji cieplnej

* Fotografie wykorzystane w artykule pochodzą ze strony www.kisan.pl

W celu uzyskania szczegółowych informacji prosimy o kontakt telefoniczny: +48 517 773 733
lub e-mailowy: 
biuro@duotherm.com.pl

Pliki cookies pozwalają nam na oferowanie naszych usług. Korzystając z naszych usług, wyrażasz zgodę na stosowanie przez nas plików cookies. Więcej informacji